Kto wie, jak potoczyłaby się przygoda Jurasika ze sportem, gdyby w połowie lat 90. ubiegłego wieku nie wypatrzył go Giennadij Kamielin, ówczesny trener piłkarzy ręcznych Iskry Kielce. Podczas towarzyskiego turnieju w składzie Sobieskiego Żagań zobaczył blondyna o dziwnie długich rękach i wielkiej zwinności. Niedługo potem, w 1996 roku, Jurasik był już zawodnikiem Iskry.
Koledzy z drużyny szybko nazwali go Józek. Polubili go także kibice - nic dziwnego, że w plebiscycie Gazety i Radia Kielce został najpopularniejszym sportowcem 2000 roku.
W kadrze narodowej zadebiutował w wieku 21 lat. Rozegrał w niej ponad 200 spotkań, zdobył ponad 700 goli. Na zdjęciach podczas meczu eliminacji mistrzostw świata Polska-Szwajcaria w czerwcu 2002 roku w Radomiu.
Rok wcześniej Jurasik zaskoczył wszystkich - pod dwóch mistrzostwach Polski i brązowym medalu mistrzostw kraju odszedł z Kielc do odwiecznego rywala, Wisły Płock. W Kielcach niektórzy kibice wypominają mu to do dziś.
Przez dwa sezony w Płocku został mistrzem i wicemistrzem kraju. I wtedy nadeszła propozycja z Niemiec - z klubu początkowo występującego pod szyldem Kronau Östringen, a potem Rhein-Neckar Löwen. Kariera Jurasika nabrała rozpędu. Czołowe miejsca w Bundeslidze, Final Four Ligi Mistrzów, świetne recenzje - i tak jak w Polsce, także w Niemczech publiczność uwielbiała Józka.
Styczeń 2007. Reprezentacja Polski piłkarzy ręcznych pod wodzą Bogdana Wenty na mistrzostwa świata do Niemiec nie jedzie w roli faworyta. Ale biało-czerwoni grają jak z nut, we wspaniałym stylu docierają do finału, w którym gospodarze rewanżują im się za porażkę w grupie. Polacy wicemistrzami świata, a Jurasik uznany najlepszym prawoskrzydłowym imprezy. Dzień później prezydent Lech Kaczyński odznacza wicemistrzów świata Złotym Krzyżem Zasługi, a w Kielcach pełna hala wita kadrę Wenty jak bohaterów narodowych. Kilka miesięcy później reprezentacja wygrywa Superpuchar Europy uznawany za nieoficjalny rewanż za mistrzostwa świata.
Rok później na igrzyska w Pekinie Polacy jadą w roli jednego z faworytów. - Naszym celem jest medal - nie ukrywa Jurasik. Jego słowa potwierdza choćby grupowe zwycięstwo z Chorwacją. Niestety, przychodzi fatalny ćwierćfinał z Islandią i marzenia o olimpijskim podium trzeba odłożyć na cztery lata. - Do dziś nie wiem, jak mogliśmy to przegrać - wspomina Józek. Polska zajmuje 5. miejsce.
Kilka miesięcy później biało-czerwoni znów są na ustach wszystkich kibiców. Zdobywając w Chorwacji brązowy medal mistrzostw świata jako pierwsi w historii polskiego sportu w sportach drużynowych stanęli na podium dwóch kolejnych mundiali. Jedną z gwiazd imprezy jest Jurasik - jego słynne wkrętki, czyli rzuty obok bramkarzy niesamowicie podkręconą piłką, podziwia cały świat. Francuski dziennik L'Equipe wybiera go do najlepszej siódemki świata 2009 roku.
Kilka tygodni później Jurasik znów zaskakuje. Rezygnuje z występów w kadrze narodowej i ogłasza, że wraca do Kielc. -Nie odchodź - prosili niemieccy kibice. - W Kielcach chciałbym skończyć karierę - stwierdził jednak Jurasik. Jeszcze tego samego roku w Karslruhe Vive Targi Kielce w składzie z Józkiem spotykają się w meczu Ligi Mistrzów z Rhein-Neckar Löwen. I sensacja - mistrzowie Polski remisują mecz z potężnym rywalem.
Jurasik wraca do kadry narodowej na mistrzostwa Europy w 2010 roku w Austrii. Czwarte miejsce jest najlepszym wynikiem biało-czerwonych w historii startów w tej imprezie, ale niesmak pozostaje - znów celem był medal. Bez sukcesów kończą się też w kolejnym roku mistrzostwa świata w Szwecji i tegoroczne mistrzostw Europy w Serbii. Na szczęście jest awans do turnieju kwalifikacyjnego do igrzysk w Londynie. W Alicante biało-czerwoni są o włos od tego, by wystąpić na igrzyskach. W niesamowitych okolicznościach remisują jednak z Serbią, a dzień później nawet nie podejmują walki z Hiszpanią.
Kilku zawodników nie ma złudzeń. - Czas kończyć przygodę z kadrą - Jurasik jest jednym z nich.
Sierpień 2012. Związek Piłki Ręcznej w Polsce zgadza się, by w ligowych rozgrywkach Chorwatów traktować jak obywateli Unii Europejskiej. W efekcie w Vive Targi Kielce nie ma miejsca dla Jurasika. Klub proponuje mu jednak pracę jako koordynator grup młodzieżowych. - Nie wiem czy jeszcze grać, czy dać sobie spokój - zastanawia się Jurasik. Bo ofert z całego kraju nie brakuje. W czwartek przyjmuje propozycję klubu. - Tak zdecydowałem z rodziną - tłumaczy 36-letni zawodnik.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze