Centrum powstaje w miejscu nieczynnego kamieniołomu na górze Rzepka pod Chęcinami. Koszt robót to ok. 30 mln zł, a inwestorem jest Uniwersytet Warszawski. Cały kompleks obejmuje pięć budynków, a w nich laboratoria, pracownie, hotele.
Prace budowlane zaczęły się jesienią zeszłego roku. - Jeszcze przed nimi musieliśmy wywieźć 15 tirów zużytych opon. To pozostałość po rekultywacji tutaj - mówi Grzegorz Snochowski, kierownik robót z firmy Anna-Bud, która jest liderem konsorcjum realizującego inwestycję. Największym problemem były jednak nie opony, a geologia. - Podłoże było wielką niewiadomą - przyznaje dr Piotr Ziółkowski, pełnomocnik rektora uczelni do spraw inwestycji. W związku z tym roboty rozpoczęto z dwumiesięcznym poślizgiem. Był jeszcze jeden kłopot: już w trakcie budowy jedna z firm tworzących konsorcjum ogłosiła upadłość. Chodzi o firmę Marcoterm, która odpowiadała za roboty instalacyjne na budowie. - To był moment krytyczny, projekt był pod znakiem zapytania. Ale generalny wykonawca stanął na wysokości zadania - chwali Ziółkowski. Jak zapowiada, 29 czerwca zaplanowano odbiór końcowy inwestycji. Jeszcze w lipcu centrum ma uzyskać pozwolenie na użytkowanie.
I wtedy już będzie mogło przyjmować pierwszych studentów.
Pierwszy obiekt to budynek konferencyjny. W środku znajduje się foyer. To tutaj będzie recepcja, tu też będą wydawane karty do pokoi hotelowych, a goście będą kierowani do poszczególnych części kompleksu.
- Krótko mówiąc: przez to miejsce będzie się odbywała cała komunikacja - opisuje Snochowski. Budynek wyróżnia fasada z widokiem na skały. - Szyby do niej musieliśmy sprowadzać z Litwy. A to dlatego, bo w Polsce nie było odpowiedniego pieca do ich wytworzenia - mówi kierownik budowy.
Na zewnątrz utworzono coś na wzór gołoborza. - Pierwotnie widok miał być na ścianę pionową z litej skały. Geologia tego miejsca wymusiła na nas jednak to, aby zrobić to w takim układzie - zwraca uwagę nasz rozmówca.
Jesteśmy cały czas w budynku pierwszym. To jego serce, czyli sala audytoryjna. - Nigdzie w Polsce nie ma drugiej takiej sali konferencyjnej, która jest w ten sposób zbudowana, z wykorzystaniem naturalnej skały - zauważa Snochowski. Ziółkowski uważa wręcz, że to jedyna taka aula w Europie. Dodaje, że w podobny sposób skalne ściany wykorzystano tylko w jednym z kościołów w Finlandii. I w tym przypadku nie obyło się jednak bez problemów. - Zgodnie z projektem geologicznym, który był robiony, tu wszędzie powinna być lita skała, a jak się okazało, jest to rumosz skalny - zwraca uwagę Snochowski. W środku, za sprawą skał, panuje specyficzny mikroklimat. Na ścianach kończone jest układanie okładzin akustycznych. Zamontowano już za to w sumie 242 foteliki.
- To jest najważniejsze pomieszczenie całego kompleksu - stwierdza Snochowski.
W budynku pierwszym znajdować się będzie również jadalnia, kuchnia. Będzie też pomieszczenie dla ochrony. - Instalacje są już gotowe, wentylacja zrobiona. Jesteśmy w trakcie uruchomień, sprawdzeń - mówi kierownik budowy. Z budynku pierwszego, przeszklonym łącznikiem, będzie się też można dostać do wszystkich pozostałych części kompleksu. - To będzie taki krwioobieg całego centrum - twierdzi Snochowski. Pod łącznikiem znajduje się kanał techniczny, którym przebiegają wszystkie instalacje. - Nie biegną one w budynkach, tylko tutaj - pod łącznikiem - dodaje kierownik.
Budynek drugi ma mieć przeznaczenie badawczo-laboratoryjne. Znajduje się tutaj m.in. pomieszczenie do przygotowania próbek.
- Co ciekawe, zostało ono wydzielone akustycznie, aby nie przenosić hałasu z maszyn. Będzie tu bowiem m.in. piła do cięcia kamieni, użyte zostaną także wiertarki - opisuje Snochowski. Stąd i ściany mają izolacyjność w granicach ok. 45 decybeli. - Na ścianę konstrukcyjną nałożona została izolacja z wełny, i wykończenie. W ten sposób tłumimy hałas - mówi nasz przewodnik po budowie.
Będzie tu też laboratorium mikroskopowe. Zostanie ono wyposażone nie w projektor, ale w aż 60-calowy telewizor. - Widoczność będzie na pewno dobra - zachwala Snochowski. Jak dodaje, w pomieszczeniu kładzione jest obecnie linoleum. W budynku badawczo-laboratoryjnym znajduje się również sala dydaktyczna, którą można podzielić na dwie mniejsze części. Będzie wyposażona w dwa telewizory do prezentacji. Do tego dochodzi jeszcze sala seminaryjna. Tę z kolei można podzielić na trzy. - Na jej ścianach są panele akustyczne. Tu będą z kolei projektory - opisuje budowlaniec.
Budynek nr 3 to hotel dla kadry dydaktycznej. Jest tu 25 pokoi dwuosobowych. W każdym z nich znajduje się łazienka. - Pokoje są już w zasadzie gotowe, na posadzkach jest wykładzina dywanowa. W łazienkach i na przedsionkach użyliśmy żywicy. Zamki do pokoi są takie jak w hotelach, a zatem pomieszczenia będą objęte kontrolą dostępu - zwraca uwagę kierownik z Anna-Bud.
W tym budynku znajduje się też sala klubowa dla wykładowców (na zdjęciu). Układany na niej jest obecnie parkiet. Będzie ona mogła być podzielona na dwie części. - To jest takie miejsce, w którym wykładowcy mogą sobie usiąść, porozmawiać. Będzie tu kilkanaście stolików, do tego krzesła. Jest system nagłośnieniowy, będzie telewizor. Wszystkie okna są wyposażone w zasłony do zaciemnienia - opisuje Snochowski.
Budynki numer 4 i 5 to już z kolei hotele dla studentów. Są w zasadzie takie same - w obu z nich znajduje się po 30 pokoi dwuosobowych. Łazienki są nieco mniejsze niż w hotelu dla kadry, ale wyposażone identycznie. - W pokojach montujemy pomału meble. W zeszłym tygodniu przyjechały do nas łóżka, w tym t będą zjeżdżać z kolei szafy - informuje kierownik budowy. Są też tu sale seminaryjne.
A to miejsce do pracy w terenie. Przy dobrej pogodzie, można tu przeprowadzać wykłady. Kamienie służą do siedzenia. Na terenie obiektu znajdują się też trzy oczka wodne.
Niebawem ma być też utworzone boisko wielofunkcyjne - do siatkówki, koszykówki, czy też piłki nożnej. - Ma ono służyć jako rozrywka, nie będzie pełnowymiarowe - zaznacza Snochowski. Gotowe są już trybuny z... kamienia. Na nich będzie można usiąść, i dopingować zawodników. - Tu będą kulturalni ludzie. Kamieniami nikt się rzucać nie będzie - mówi z uśmiechem budowlaniec.
Duże wrażenie robią skalne elewacje. Ich powierzchnia wynosi 3,5 tys. m kw. - Wykorzystano do nich kamień stąd, a także w części pochodzący z Bolechowic. Gatunkowo to jest jednak jeden kamień - przekonuje kierownik robót. Większe gabarytowo kamienie trzeba było przeciąć, aby uzyskać maksymalną grubość 12 cm. - Elewacja ma pokazać warstwy tych skał - dodaje Snochowski. Na dachu budynku trzeciego zostały z kolei zamontowane kolektory słoneczne, które latem będą służyć do ogrzewania wody użytkowej. Pierwotne kolektory miały się znajdować na każdym z budynków, ale odstąpiono od tego. - Żeby pokazać walory estetyczne dachów. Wszystkie te urządzenia zostały zatem wrzucone na jeden budynek. Ale służą wszystkim obiektom - słyszymy.
- Obecnie trwają roboty wykończeniowe, montowana jest mała architektura. Musimy domontować m.in. część ławek. Do tego czyszczenie, sprzątanie - mówi Snochowski. Koszt samej inwestycji to ok. 30 mln zł, z czego 26 mln pochodzi z Unii Europejskiej. - Cały projekt jest jednak droższy, bo obejmuje też wyposażenie, promocję, obsługę projektu. Wynosi w sumie ponad 34 mln zł - przyznaje Ziółkowski.
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze