Śmiłowski dwór zbudował pod koniec XVIII wieku w barokowym stylu Józef Wierciński, przebudował jego zięć Cyprian Baczyński, nadając klasycystyczną formę. W 1936 roku kupili go Janaszowie, założyciele istniejącej do dziś w Śmiłowie stacji uprawy buraka cukrowego. Po wojnie były w nim mieszkania jej pracowników, posterunek milicji, mieszkanie komendanta, a nawet niewielki areszt. W stanie bliskim ruiny w 1986 roku kupili dwór wraz z otaczającym parkiem Janina i Bogdan Szczerbowscy i wraz z synami Andrzejem i Zbigniewem przystąpili do jego odrestaurowania. Trwało to długo, kosztowało niemało, ale efekt imponujący. Szczerbowscy m.in. odtworzyli według dawnych wzorów gazon z brukowych kamieni, które sprowadzili aż z Łodzi.
Budynek ma typowy dla XVIII wieku amfiladowy układ - dwa ciągi pokoi, na osi hol z wyjściem do ogrodu. Odtworzony został parkiet według oryginalnych wzorów. Z dawnego wyposażenia nie zostało prawie nic. Szczerbowskim udało się jednak zgromadzić stylowe meble i inne elementy wyposażenia. Urządzili wnętrza tak, że dawni właściciele mogliby tylko pozazdrościć. Meble są głównie z XIX wieku, kilka z XVIII. Jedna sypialnia w stylu biedermeier, druga empire, jeden salonik biedermeier, drugi w typie Ludwika Filipa. Na zdjęciu sień z XIX-wiecznym piecem kaflowym.
Reprezentacyjny salon ma klasycystyczny XIX-wieczny wystrój. W rogu stoi oryginalny okrągły piec kaflowy na nóżkach. Na suficie plafon przedstawiający pogodne niebo. Są tu też lampy naftowe. Właściciele dworu zgromadzili ich w sumie już ponad sto, stanowią ciekawe uzupełnienie wyposażenia wnętrz. Mają też kolekcję rysunków i obrazów polskich malarzy.
Jadalnia posiada wystrój z przełomu XVIII i XIX wieku, meble barokowe i neobarokowe. Srebrna zastawa, porcelana z Miśni, Berlina i Kopenhagi. We dworze zobaczyć też można schładzarkę do wina z dworu w Tuligłowach, która należała do Marii Balowej, muzy Jacka Malczewskiego.
Pierwotnie był tu skarbiec dworski. Teraz urządzony został gabinet, którego głównym elementem jest neobarokowe biurko z przełomu XIX i XX wieku. Zgromadzone zostały tu także patriotyczne pamiątki. Zobaczyć można tam m.in. rzeźbę Józefa Piłsudskiego i ceramiczną rzeźbę Bartosa Głowackiego z kosą przy rosyjskiej armacie.
W takich kajdanach zakładanych na nogi zesłańcy pędzeni byli na Syberię. Gospodarze zapewniają, że są oryginalne. Zwiedzającym prezentują też kolekcję polskiej biżuterii patriotycznej.
Jak w dawnych ziemiańskich rezydencjach, w śmiłowskim dworze jest również kaplica. Z ołtarzykiem, w którym znajduje się obraz Matki Boskiej.
Ta sypialnia jest w stylu biedermeier. Meble pochodzą z pierwszej połowy XIX wieku. Nad łóżkiem stolik z tego samego okresu, a na nim komplet srebrny do kawy i herbaty, neoempirowy z końca XIX wieku.
W sypialni stoi również oryginalny nocnik. - Mówiono o nim: krzesło do wychodzenia na dwór bez wychodzenia z domu - opowiada oprowadzający nas po dworze Andrzej Śmiłowski.
Serwantka z bibelotami, a w niej m.in. XVIII-wieczna żardyniera, tabakierka z podobizną Tadeusza Kościuszki i puzdereczko na sole trzeźwiące.
Po wyjściu ze dworu warto pospacerować po ogrodzie i starym parku, w którym dominują lipy. Koło jednej z nich o prawie pustym w środku pniu stoi oryginalny ogrodowy stolik z piaskowca. Prowadzącą przez kilka tarasów ziemnych alejką można zejść do stawu. Za dworem ogród francuski z bukszpanami, wśród których rosną róże. - To relikt XVIII-wiecznego ogrodu geometrycznego - wyjaśnia Andrzej Szczerbowski.
Róże rosną nie tylko w ogrodzie francuskim, ale wokół całego dworu. Można powiedzieć, że tonie w różach, bo większość już zakwitła.
Śmiłów to wieś w gminie Ożarów (powiat opatowski). Dojechać tam najłatwiej od drogi krajowej 79, skręcając w Przybysławicach, 6 km na południe od Ożarowa. Dwór-muzeum otwarty jest dla zwiedzających od wtorku do niedzieli w godz. 10-17, więcej szczegółów: www.dworwsmilowie.pl.
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze