Kiedy Misia została znaleziona, poważnie chorowała, m.in. na nosówkę. - Gdyby nie determinacja, nie byłoby jej z nami, a właśnie mija piętnaście lat - podkreśla pani Kinga
- Plamka, to kociczka o dwóch twarzach. Jednej łagodnej, spokojnej i słodziutkiej kotki oraz drugiej bardzo figlarnej. Gdy miała około roku adoptowałam ją od Pani Jadwigi - 70-letniej kociej Superbohaterki - opisuje pani Monika
Ma pięć miesięcy
- Kitka to kilkuletnia kotka, która trafiła do mnie z ulicy razem ze swoją siostrą. Kiedyś w ogóle nie lubiła dotyku, dziś kładzie się tak blisko jak tylko można. Najchętniej przy twarzy. Jak tylko nie ma odpowiedniego miejsca, trąca mnie zimnym nosem, żeby się przesunąć.
Muszę dodać, ze jest przecudnej urody, ponieważ jest cała biała i urodziła się bez ogonka - opowiada pani Małgosia.
- Oto Bob. Nasz nowy członek rodziny, znaleziony na parkingu i chociaż poturbowany przez los, to jednak kochany - podkreśla Agnieszka Bałaga - Kupis
Ma siedem miesięcy, mnóstwo energii i pomysłów
Szymon jest po amputacji tylnej lewej łapki oraz po operacji resekcji głowy kości udowej tylnej prawej łapki. Już od dwóch lat udowadnia jak świetnie sobie radzi i jaki jest wyjątkowy
- Chciałam zareklamować adopcje piesków ze schroniska. Otóż mojego Gapę wzięłam właśnie ze schroniska w Dyminach prawie 5 lat temu. To była decyzja przemyślana. Gdy się już zdecydowałam, biedny zachorował na nosówkę, odwiedzałam go i chyba przeczuwał, że właśnie los się do niego uśmiechnął i dzielnie walczył.
Dzięki fachowej pomocy lekarskiej i silnej woli wygrał walkę z chorobą. Dziś jest z nami. To pies uwielbiany przez całą rodzinę, jest niezwykle mądry i po prostu kochany. Dlatego apeluję do wszystkich, żeby zamiast kupować, adoptowali. Pies ze schroniska to najlepszy pies jakiego możemy sobie wymarzyć. Jego wdzięczność, miłość i oddanie są bezcenne! - pisze Marta Mazurek
Ma trzy miesiące
Co kocham najbardziej ? - Aport, jedzonko i właściciela
Kotka Kiri adoptowana na początku roku dzięki największej miłośniczce kotów w Kielcach Ewie Kędzierskiej, spotkana przez Ewę na ulicy, przyjęta przeze na próbę gdyż nigdy nie miałam kota, bardzo stara się być najgrzeczniejszym kotem na świecie. Jej największą traumą jest wyjście na klatkę schodową, pewnie boi się że znów zostanie porzucona - przyznaje pani Ula
Kiri mieszka również z Zumbą.
Czekoladowa Zumba kupiona jako prezent mikołajkowy dla mojej córki po śmierci naszej ukochanej rotweillerki. Jej jedyna traumą jest to, że nie może zjeść tyle ile by chciała bo ma ciut za gruby zadek - uśmiecha się pani Ula.
Ale może dobrze się stało ze 'właściciel' porzucił Go, bo teraz jest szczęśliwymi wesołym pieskiem, ma własny szczęśliwy dom - pisze pani Nina
Łidżet jest prześliczną rozpieszczoną kotką, która zawładnęła
naszym domem. Mimo groźnego wyrazu pyska jest bardzo łagodnym i
przyjacielskim kotem - podkreśla pan Krystian
Kotka rasy turecka angora
Dwunastoletni lew kanapowy. Uwielbia oliwki i jak pani nie idzie do pracy ( można się razem powylegiwać)
Dzisiaj nie prowadzę!
Rudy to młody około roczny rozrabiaka. Wyrósł na wspaniałego, dużego
kocura, pieszczocha i miziaka. Razem z moim drugim kocurkiem troskliwie
opiekują się małymi kotkami, które dosyć często trafiają pod naszą
opiekę na wykarmienie i odchowanie - opowiada Ewa Kędzierska
Tofik to kotek, który był dzikuskiem. Prawie 10 miesięcy zajęło mi jego
oswajanie, jednak było warto. Teraz mam wspaniałego przyjaciela. Tofiś
jest delikatny, troskliwy i bardzo do mnie przywiązany. Nadal jest
nieufny w stosunku do obcych, ale przecież to mój kot i dla mnie jest
najwspanialszy na świecie - podkreśla pani Ewa
Focus to prawdziwy rozrabiaka i uciekinier, którego przygody kończą się zawsze SZCZĘŚLIWIE, ale doprowadzają o zawał serca właścicieli. Niech nikogo nie zwiedzie ta słodka minka, to rasowy POSZUKIWACZ WRAŻEŃ!
Zara, kobieta o kocim charakterze, zarówno przytulanka jak i spacerowy WULKAN energii. To prawdziwa sportsmenka, jogging z Panią, pływanie, nurkowanie i pogoń za patykiem to jej specjalność. Zawsze wszędzie PIERWSZA, prawdziwa kierowniczka stada. Z taką kobieta nie można się NUDZIĆ!
Patrząc na zdjęcie, sama nie wierzę, ze to ten sam pies, którego przygarnęłam 5 lat temu. Chuda jak patyk, bez sierści, o sinej pomarszczonej skórze, opuszczone uszy... Obraz nędzy i rozpaczy. Kiedy jednak spojrzałam w jej oczy - pełne smutku, ale i mądrości zwierzaka, który przeszedł wiele, zakochałam się z miejsca.
Powiedziałam do koleżanki: - Ona jest piękna. Na co koleżanka ze śmiechem odrzekła: - Wiesz co, widziałam naprawdę ładniejsze psy.
Imię mojej ukochanej suni - Lamia - nie jest przypadkowe. Kiedy sunia pojawiła się w moim życiu, czytałam akurat legendy baskijskie. W panteonie bóstw baskijskich pojawiają się Lamie, czarodziejki, służki bogini Mari. Miały one piękne długie włosy, które czesały złotym grzebieniem. Powiedziałam koleżance: - Zobaczysz, ona będzie jak Lamia, będzie miała piękną złocistą sierść
Po kilku miesiącach troski i leczenia była Lamią z baskijskich legend
Dziś to mój najwierniejszy druh. Uwielbia, podobnie jak ja, bieganie i długie wędrówki po polach i opuszczonych sadach, stąd na zdjęciu, obok Lamii, nasz symbol - plecak - pisze Maria Machul.
Przytulanie - taki tytuł można dać temu zdjęciu
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze