Wystawa nie prezentuje najbardziej rozpoznawalnych obiektów w Kielcach: Pałacu Biskupów Krakowskich, katedry, rynku czy ulicy Sienkiewicza. Autorzy za cel obrali sobie wezwanie do spojrzenia na miasto 'brakujące' i 'brakujących' na nie spojrzeń. - Nasz cel to pokazanie twarzy miasta - podkreśla Krzysztof Myśliński, kierownik Działu Edukacji i Promocji w Muzeum Historii Kielc, kurator nowej wystawy.
Wraz z nim zapraszamy do spaceru po nieistniejących już w Kielcach miejscach.
Rozpoczynamy go pod urzędem miasta. W miejscu, w którym stoi dziś parking wielopoziomowy, między ulicami Leśną i Piotrkowską. To tu znajdował się kiedyś kompleks połączonych ze sobą parterowych drewnianych domów. - Mieszkało tam wiele osób. Domy były słabej jakości, ale miały zabudowane podwórka. Powstała nawet ulica Przejazd łącząca dzisiejszą Piotrkowską z Leśną - opowiada Myśliński. Mieszkańcy zwali ją Koszykową albo Koszyki. - Po drugiej wojnie światowej zaczęto rozbierać domki. Najpierw wschodnią część pod rozbudowę urzędu miejskiego - dodaje.
Po rozebraniu domów w połowie lat 70. mieszkańców wysiedlono na nowe osiedla.
Świętokrzyski Wojewódzki Konserwator Zabytków
Świętokrzyski Wojewódzki Konserwator Zabytków
Przed wojną w okolicach dzisiejszego dworca PKS znajdowała się duża dzielnica przemysłowo-rzemieślnicza. - Miasto rozbudowywało przedmieścia. Między ulicami Składową a Czarnowską powstał spory obszar, na którym wybudowano warsztaty rzemieślnicze i zakłady przemysłowe - mówi Myśliński. Mieściły się tam m.in. Fabryka Spirytusu 'Etyl', elektrownia miejska, skład rozlewni oranżady i piwa Borcholskich.
Po II wojnie światowej zaczęto likwidować fabryki. Przy Czarnowskiej powstało m.in. kino Romantica i słynny dworzec PKS. ? Dzielnica swoją świetność dawno ma za sobą ? dodaje Myśliński.
Świętokrzyski Wojewódzki Konserwator Zabytków
Świętokrzyski Wojewódzki Konserwator Zabytków
Dom Wójta znajdował się przy dzisiejszej ul. św. Leonarda 12/14. - Nie przez przypadek nosił taką nazwę. Stał na posesji wójtowskiej, która zaczyna się na rynku przy narożnej kamienicy z tablicą poświęconą Tadeuszowi Kościuszce. Miasto w sensie formalnym kończyło się na ulicy Wesołej. Był więc to podmiejski dom wójtów kieleckich - opowiada nasz rozmówca.
- Budynek był niezwykle ciekawy, o skomplikowanej historii. Nie do końca wyjaśnionej. Wewnątrz były ślady XVIII-wiecznych przebudów i XVIII-wiecznego, częściowo żeliwnego kominka. Był to najstarszy drewniany budynek, jaki mogliśmy oglądać w Kielcach - dodaje historyk. Teraz w tym miejscu jest siedziba Obwodowego Urzędu Miar.
Dziś jest tu Kieleckie Centrum Kultury, na potrzeby powstania którego wyburzono dawną budowlę w 1974 roku. - Gmach Leonarda był przyległy do kościoła św. Leonarda, czyli takiej jeszcze wcześniej przybudowanej kaplicy pod dość rzadkim w Polsce wezwaniem wystawionej przez kieleckich mieszczan. Budynek mógł zostać wybudowany w końcu XV wieku, ale z całą pewnością stał już w XVI wieku. Niewiele o nim wiemy - stwierdza Myśliński. Wiadomo, że w XVI wieku stała tam murowana kaplica, a później została rozbudowana i powiększona o okazały klasztor. - Na początku XIX wieku kościół przebudowano na urząd i przedzielono stropem. Mieściła się tu Komisja Wojewódzka, czyli ówczesny urząd wojewódzki. Siedzibę miał tam, mówiąc dzisiejszym językiem, wydział finansowy ? opowiada Myśliński. Do dawnej nazwy ulicy św. Leonarda powrócono w 1993 roku.
Świętokrzyski Wojewódzki Konserwator Zabytków
Świętokrzyski Wojewódzki Konserwator Zabytków
Istniała od drugiej połowy XIX wieku na obecnym skwerze Stefana Żeromskiego. - Powstała w latach 1867-1870. Z powodu budowy cerkwi wyburzono okazałą bramę krakowską przebiegająca nad dzisiejszą ulicą Jana Pawła II - mówi historyk. Cerkiew wyświęcono w maju 1870 roku. Kielczanie nie darzyli jej sympatią, bo była symbolem carskiej zaborczej dominacji.
Po I wojnie światowej pozostała w mieście garstka prawosławnych nie była w stanie utrzymać niszczejącego obiektu. - Pomógł wielki kryzys. Dopuszczano się nawet podpaleń i dewastacji istniejącego kościoła rzymsko-katolickiego. Rząd nie zgadzał się na rozbiórkę, bo budynek był w dobrym stanie. Ale po dewastacji szybko popadał w ruinę i w efekcie rozebrano go w 1932 roku - mówi Myśliński. W 1945 roku na miejscu cerkwi wzniesiono pomnik wdzięczności Armii Czerwonej. Obecnie stoi tam pomnik poświęcony Armii Krajowej.
Świętokrzyski Wojewódzki Konserwator Zabytków
Świętokrzyski Wojewódzki Konserwator Zabytków
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze