Zacząć możemy od Bramy Piekielnej - jednej z najbardziej oryginalnych skalnych osobliwości w Górach Świętokrzyskich. Na dwóch blokach piaskowca opiera się trzeci. Utworzona między nimi brama ma około 3 m długości i od 1,5 do 2,5 m wysokości. Hipotez na temat jej pochodzenia jest kilka. Jedna mówi, że to efekt działalności człowieka, według drugiej - lodowca. Legendarna wersja jest taka, że musiały tu zadziałać moce piekielne. No bo kto, jak nie diabeł, mógł te skały tak poukładać? Będąca pomnikiem przyrody Brama Piekielna znajduje się na zielonym szlaku turystycznym Zagnańsk - Bliżyn. Można do niej dość także leśną drogą od wsi Jastrzębia.
Wędrując na północ od Bramy Piekielnej po około 2 km dotrzemy do Piekła Dalejowskiego. To kilkadziesiąt skałek rozsianych w pasie o długości blisko 150 m i szerokości mniej więcej 30 m. Zbudowane są z piaskowców dolnojurajskich, najwyższe dochodzą do 4 m. Między blokami skalnymi utworzyły się korytarze, schroniska skalne i niewielkie jaskinie. W okresie wojny skałki służyły jako schronienie przed wrogiem. Ukrywali się w nich żołnierze polscy po klęsce wrześniowej w 1939 roku. Niegdyś pozyskiwano tu także kamień na budowę i rudy żelaza. Pomnik przyrody Piekło Dalejowskie położony jest przy zielonym szlaku turystycznym Zagnańsk - Bliżyn, kilka kilometrów na południe od Bliżyna.
To najpiękniejsze świętokrzyskie Piekło. Malownicze skałki piaskowca powinny zauroczyć każdego. Znajdują się w lesie na obszarze kilku hektarów i urzekają kształtami. Nie trzeba wybujałej wyobraźni, aby dopatrzyć się wśród nich ogromnych grzybów, kominów, kazalnic, a nawet okrętu czy Sfinksa. Największe skały dochodzą do 8 metrów wysokości.
Osobliwe formy skałek pod Niekłaniem to efekt ich wietrzenia i zróżnicowanej twardości. Przez miliony lat ?rzeźbiła? je także woda. Dlaczego zostały nazwane Piekłem? Według legendy, z rozkazu samego Lucyfera pokutowały tu diabły za złe wykonywanie swoich obowiązków w piekle. Ludzi, którzy znaleźli się w pobliżu, kierowały na złą drogę lub topiły w bagnach. Same zaś diabły nocą obywały harce na skałach, które świeciły piekielnym blaskiem...
Do rezerwatu Skałki pod Niekłaniem zaprowadzi niebieski szlak turystyczny Kuźniaki - Końskie - Pogorzałe. Można tam dotrzeć także czarnym szlakiem ze stacji kolejowej Wólka Plebańska.
Piekło-Gatniki to wychodnie piaskowców jurajskich. Dochodza do 5 m wysokości, zostały malowniczo wyrzeźbione przez wodę i wiatr. Pod jednym olbrzymim głazem znajduje się schronisko skalne. Dlaczego nazywają się Piekło? Według legendy, jeden z diabłów zaraz po stworzeniu świata udał się do Pana Boga z pretensjami, że nie przewidział dla niego miejsca. Stwórca pozwolił mu wybrać sobie dowolne i tam zbudować piekło. Postawił jednak warunek, że musi to zrobić w jedną noc. Wybrał sobie czart najdziksze miejsce i zabrał do roboty. Dwoił się i troił, zbudował już z olbrzymich głazów bramę, zaczął wznosić mury, ale noc okazała się za krótka. Gdy pierwszy kur zapiał, diabelska moc prysła, a pamiątką niedokończonej budowli są te skały w sosnowo-brzozowym lesie.
Do pomnika przyrody Skałki Piekło-Gatniki najłatwiej dotrzeć niebieskim szlakiem z Końskich przez wieś... Niebo (8 km) lub od Sielpi (5 km). Można też dojechać leśną drogą do wsi Piekło, a następnie przejść szlakiem kilkaset metrów.
Znajduje się na niewielkim wzniesieniu na skraju lasu koło wsi Szkucin (gm. Ruda Maleniecka). To rezerwat, w którym ochroną objęto ?naturalne formy skałkowe ze zlepieńców dolnojurajskich?. Powstały około 175-200 mln lat temu ze żwirów osadzających się na dnie morza. Musiały wywierać piekielne wrażenie na okolicznych mieszkańcach, skoro nazwali je Piekiełkiem. Jedne wyglądają jak grzyby skalne, inne przypominają nakładające się na siebie warstwy lawy. Od południa skałki mają pionowe ściany, w jednym miejscu tworzą bramę, niektóre jak mur wyrastają z ziemi.
To jedno z najurokliwszych miejsc w regionie świętokrzyskim. Dwie porośnięte mieszanym lasem góry - Milechowską i Brodową - rozdziela głęboki wąwóz. Idąc jego dnem, widzimy strome zbocza z bielejącymi wapiennymi skałami. Wśród nich straszy ciemny otwór. To wejście do jaskini Piekło.
Do jaskini, nazywanej przez okolicznych mieszkańców pieszczotliwie Piekiełkiem, wchodzimy po rumowisku skalnym. Przed wejściem zwraca uwagę pień wyrastającego ze skały drzewa. Sama jaskinia jest niewielka. Nie ma w niej malowniczych nacieków. W stropie i ścianach widać ciasne kominy. Wejść można swobodnie tylko kilka metrów, dalej korytarz tak niski, że należałoby się czołgać. Według legendy, podziemna drogą wiodła stąd aż do Chęcin.
Do Piekła Milechowskiego prowadzi znakowana ścieżka geologiczna (białe kwadraty z ukośnym zielonym paskiem). Od góry Miedzianki to ok. 5 km. Można też wybrać się od Bolmina przez przysiółek Milechowy.
Zaledwie 7 km od jaskini Raj położone jest Piekło Skibskie, nazywane tak od pobliskiej wsi Skiby. To także jaskinia, powstała wskutek rozpuszczania skał przez wodę i działalności ludzi, którzy poszukiwali tu cennych kruszców. Jej korytarze mają ponad 50 m długości. Nazwę Piekło nosiła już w XVIII wieku. Według legendy, z jej czeluści wylatywały diabły, by zło na świecie czynić.
Piekło Skibskie znajduje się na Świętokrzyskim Szlaku Archeo-Geologicznym. O powstaniu jaskini i związanych z nią legendach przeczytać można na tablicach informacyjnych. W 2011 roku została wyczyszczona, pogłębiona i zabezpieczona. Zbudowano m.in. drewniany pomost nad dawnym szybem górniczym. Przed jaskinią stanęło również kilka diabłów. Straciły już widły i inne swoje atrybuty, ale samych rzeźb diabli na szczęście nie wzięli...
Do Piekła Skibskiego zaprowadzi niebieski szlak turystyczny z Chęcin (ok. 5 km). Można tam dotrzeć także od wsi Gałęzice (gm. Piekoszów).
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze