Długa obracająca się rura to jeden z najważniejszych i najbardziej charakterystycznych elementów każdej cementowni. To właśnie do niej po podgrzaniu trafia zmielony na mąkę kamień, a wyjeżdża klinkier cementowy - najważniejszy półprodukt do wytwarzania tego najważniejszego w budownictwie materiału.
PAWEŁ MAŁECKI
W należącej do koncernu LafargeHolcim Cementowni Małogoszcz są trzy takie piece. Dzięki temu zakład może rocznie wyprodukować ok. 2,4 mln ton cementu. Kilka dni temu jeden z nich, po pięciu tygodniach przerwy, wznowił pracę. - Jesteśmy poza sezonem budowlanym, to był najlepszy moment na zrobienie koniecznego przeglądu i remontu - tłumaczy Jacek Patyk, dyrektor Cementowni Małogoszcz.
PAWEŁ MAŁECKI
To była bardzo rzadka okazja, żeby wejść do pieca, w którym temperatura osiąga zazwyczaj 1,5 tys. stopni Celsjusza. Musieliśmy założyć odpowiedni kombinezon i przejść obowiązkowe szkolenie BHP. Na koniec dostaliśmy po małej czerwonej kłódce. To element systemu zabezpieczeń LOTOTO. Przed wejściem do środka zapina się kłódkę w szafie rozdzielczej, uniemożliwiając tym samym przypadkowe uruchomienie napędu obracającego piec.
PAWEŁ MAŁECKI
Zatrzymuje się on dwa razy w roku - raz na krótki przegląd i zimą na dłuższy remont. Za każdym razem najpierw stygnie, nawet przez tydzień. O tym, że temperatura jest wysoka, można się przekonać nawet teraz, gdy mijamy sąsiedni piec - jest wyraźnie cieplej.
Z tego powodu trudno też mówić o ręcznej obsłudze - pracowników widać niewielu, ale za to sterownia jest imponująca. Na ponad 30 monitorach widać poszczególne etapy produkcji.
Po krętych metalowych schodach wreszcie dochodzimy do pieca. To długa na 65 metrów rura o średnicy 4,6 m. W środku ekipa murarzy wymienia wymurówkę, czyli wewnętrzną okładzinę pieca. - To specjalny rodzaj cegieł, odpornych na wysoką temperaturę i tarcie przechodzącego materiału. Gdy piec pracuje, zmielony kamień pokonuje jego wnętrze w 30-40 minut i w tym czasie powstaje klinkier - tłumaczy Arkadiusz Derejczyk, kierownik wydziału produkcji w Cementowni Małogoszcz, nasz przewodnik.
PAWEŁ MAŁECKI
Opowiada, że remont rozpoczyna się od usunięcia tzw. napieku, czyli pozostałości klinkieru i starych cegieł. Nowe układane są przy pomocy specjalnej konstrukcji przypominającej rusztowanie. - Cegły są na całym obwodzie pieca. Ich ułożenie jest dosyć trudne do czasu włożenia ostatniej sztuki, która klinuje całość - tłumaczy Derejczyk.
Derejczyk podkreśla, że gdy piec już pracuje, nie czyści się go. - Z tego co pamiętam, przez 20 lat pracy tylko raz się zdarzyło, że piec trzeba było zatrzymać, bo od środka nałożyło się za dużo materiału - opowiada.
Regularnie czyszczona jest za to wymiennikownia, czyli wysoka na mniej więcej 60 metrów konstrukcja przed piecem, gdzie spadająca w rozgrzanym powietrzu mączka mineralna jest podgrzewana, nim trafi do środka. To właśnie z tego miejsca rozciąga się najlepszy widok na cały zakład.
PAWEŁ MAŁECKI
Duże wrażenie robi olbrzymi silos na klinkier [górne zdjęcie, w głębi]. Widać też kolejny młyn [dolne zdjęcie], w którym klinkier jest mielony razem z dodanym do niego gipsem, powodującym, że gotowy cement wolniej wiąże
PAWEŁ MAŁECKI
Głównym paliwem do produkcji klinkieru są te alternatywne. To w praktyce posegregowane i rozdrobnione odpady, m.in. opony, plastiki. Ich zużycie rośnie z roku na rok - w 2014 roku było to 68 proc. paliwa, w ubiegłym już 72 proc. ? W tym roku chcemy, żeby to było już 75 procent, ale to oznacza, że aby osiągnąć średnią, momentami to będzie 80 procent - wylicza dyrektor Patyk.
Pracownicy mówią bardziej obrazowo - kiedyś do opalenia pieca na godzinę szło 11 ton pyłu węglowego, dzisiaj tylko dwie. - To tańsze rozwiązanie, a z drugiej strony w ten sposób cementownie na całym świecie utylizują olbrzymie ilości odpadów. Wynika to z technologii koniecznej do produkcji cementu. Przy tak wysokiej temperaturze nie zostaje nawet popiół - tłumaczy Jacek Patyk. Nie ukrywa, że z drugiej strony m.in. takie paliwo i coraz ostrzejsze wymogi ochrony przyrody wymusiły też olbrzymią modernizację zakładu. - W przypadku Cementowni Małogoszcz to było kilkadziesiąt milionów euro. Ale dziś nawet trudno porównywać, jaki skok udało się zrobić - podkreśla dyrektor.
Rzeczywiście, w okolicy Cementowni Małogoszcz nawet nie widać śladu białego pyłu, który przez lata otaczał niemal zawsze takie zakłady i spływał tylko po największych deszczach.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze